PAGEV

Birleşmiş Milletlerin Plastiklerde Kullanılan Kimyasallar Raporu

Plastikler; temel polimerler ve çözücüler dahil olmak üzere, malzemenin işlevselliğini sağlamak için kullanılan plastikleştiriciler, alev geciktiriciler, stabilizatörler veya pigmentler gibi katkı maddeleri ve kimyasal sentez ve plastik üretimi sırasında tam işlem görmemiş kimyasal kalıntılar dahil olmak üzere kimyasallardan yapılır. Dünya genelinde artan plastik üretimi ve tüketimi ile birlikte, plastikle ilgili kimyasalların üretimi de hem miktar hem de çeşitlilik açısından artmıştır. Plastik ve plastik üretimi ile ilişkili 13.000'den fazla kimyasal bulunmakta olup, bunların 3.200'den fazlası; monomerler, katkı maddeleri, işlem yardımcıları ve kasıtsız eklenen maddeler gibi tehlikeli özellikleri nedeniyle potansiyel risk taşımaktadır. Bu tehlikeli özellikler arasında kanserojenlik, mutajenlik, üreme toksisitesi, belirli hedef organ toksisitesi, endokrin bozucu etkiler, ekotoksisite, biyobirikim potansiyeli, çevresel kalıcılık ve uzun menzilli çevresel taşınım potansiyeli gibi özellikler yer alır.

Bu raporda, belirli monomerlerin yanı sıra, plastiklerle ilişkili olan ve bilinen toksisitesi ile plastiklerden salınma potansiyeli nedeniyle büyük endişe kaynağı olarak belirlenen on kimyasal grubu tanımlanmıştır. Bu kimyasallar arasında belirli alev geciktiriciler, ultraviyole ışık stabilizatörleri, per- ve polifloroalkil maddeler (PFAS'lar), ftalatlar, bisfenoller, belirli alkilfenoller ve alkilfenol etoksilatlar, biyositler, metaller ve metaloidler, polisiklik aromatik hidrokarbonlar (PAH'lar) ve yeni ürünlerde kasıtsız olarak eklenen maddeler olarak yer alan poliklorlu dibenzo-p-dioksinler ve furanlar (PCDD/F'ler) veya diğer kirleticiler yer almaktadır.

Ayrıca, kimyasal risklerin tespit edildiği plastik ürünlerin kullanıldığı ve bu kimyasalların ekosistem ve insan maruziyeti olasılığının yüksek olduğu veya çocuklar gibi hassas popülasyonlarda maruziyetin gerçekleşebileceği on öncelikli kullanım sektörünü de tanımlamaktadır. Bu sektörler arasında oyuncaklar ve diğer çocuk ürünleri, ambalaj (gıda temas malzemeleri dahil), elektrikli ve elektronik ekipmanlar, araçlar, sentetik tekstil ve ilgili malzemeler, mobilya, yapı malzemeleri, tıbbi cihazlar, kişisel bakım ve ev ürünleri ve tarım/akuakültür/balıkçılık plastikleri yer almaktadır.

Tehlikeli kimyasallar, plastiklerin yaşam döngüsünün her aşamasında salınabilir ve ekosistemlere ve insanlara maruziyetle sonuçlanabilir. Plastik veya kimyasal sektöründe çalışanlar, polimerler, katkı maddeleri ve plastik ürünlerin üretimi sırasında veya plastik atık yönetimi, geri dönüşüm dahil olmak üzere, tehlikeli kimyasallara maruz kalabilir. Kullanım aşamasında ise, tüketiciler plastik esaslı gıda temas malzemeleri, tekstil, yapı malzemeleri, mobilya, araçlar, elektronik, oyuncaklar, kişisel bakım ve ev ürünleri ile doğrudan temas ettiklerinden dolayı özellikle önemlidir. Ayrıca, ürünlerin ağız yoluyla alınması ve doğrudan deri teması yoluyla kimyasallara maruz kalmanın yanı sıra, plastiklerle ilişkili kimyasalların hava, toprak veya suya salınması yoluyla dolaylı olarak da kimyasallara maruz kalınabilir. Canlılar ayrıca, plastik enkazını yuttuktan sonra veya su yollarında ve karasal ortamlarda maruz kalma sonucu plastikle ilişkili kimyasallara maruz kalabilirler.

Kimyasal maruziyetin etkilerine duyarlılık cinsiyete ve yaşa göre farklılık gösterebilir. Kadınlar ve çocuklar, kimyasalların toksikolojik tehlikelerine karşı özellikle savunmasızdır. Erkekler de risk altındadır ve araştırmalar, birçok plastiğe bağlı tehlikeli kimyasallara maruziyetin kümülatif etkilerinin erkeklerde üreme sağlığı üzerinde zararlı etkileri olduğunu belgelemektedir.

Dünya genelinde üretilen, kullanılan ve çevreye salınan plastiklerin ve ilgili kimyasalların büyük hacmi ve çeşitliliği, sınır ötesi kirliliğe yol açmış olup, bu durum insan sağlığı ve çevre üzerinde olumsuz etkilere yol açabilir. Ayrıca, iklim değişikliği ve biyolojik çeşitlilik kaybını da şiddetlendirebilir. Küresel düzeyde koordine edilmiş önlemler alınmadığı takdirde, plastiklerin ve ilgili kimyasalların artan üretimi, artan kirlilik seviyelerine ve buna bağlı çevresel, sosyal ve ekonomik maliyetlere yol açacaktır.

Küresel eylem gereklidir. Ancak, şu anahtar zorlukların aşılması gerekmektedir:

• Yerel, bölgesel ve uluslararası düzeylerde plastikler ve kimyasalların düzenlenmesine yönelik parçalı politikalar;
• Sürdürülemez plastik üretim ve tüketim kalıpları;
• Farklı plastik ürünlerde kullanılan veya bulunan kimyasalların kimliği, miktarı ve tehlikeleri hakkında temel ancak hayati bilgilerin eksikliği ve plastik değer zinciri boyunca maruz kalma yollarının yetersizliği;
• Plastikler içinde tehlikeli kimyasallara güvenli ve daha sürdürülebilir alternatiflerin belirlenmesi ve uygulanması;
• Gelişmekte olan ülkelerde plastik atık yönetimi ve plastiklerin yaşam döngüsünden tehlikeli kimyasalları tanımlama ve ortadan kaldırma kapasitesinin eksikliği, geri dönüşüm döngüleri dahil.

Aşağıdaki eylemler, plastik kirliliğinin kimyasallarla ilgili etkilerini azaltmaya yardımcı olacaktır:

• Plastik üretimini ve tüketimini, öncelikle gereksiz plastiklerle başlayarak azaltın.
• Endişe verici kimyasallardan arındırılmış plastikler tasarlayın ve üretin. Uluslararası düzeyde zaten kısıtlanmış kimyasallar (örneğin, kalıcı organik kirleticiler) veya başka yerlerde sorun olarak tanımlanan kimyasallar (örneğin, PFAS'lar, endokrin bozucu kimyasallar) için aşamalı olarak kullanımdan kaldırma işlemi yapılmalıdır. Ayrıca, "esas kullanım" kavramı, tehlikeli kimyasalların veya kimyasal grupların yalnızca henüz ikame edilemeyen belirli uygulamalara sınırlandırılmasına yardımcı olabilir.
• Talihsiz ikamelerden (yani, bir kimyasalın/maddenin aynı derecede tehlikeli bir alternatifle değiştirilmesi) ve yüklerin kaydırılmasından (örneğin, kaynak ve enerji tüketimi açısından) kaçının. Kimyasal alternatif değerlendirmeleri ve yaşam döngüsü değerlendirmeleri yapmak ve Yeşil ve Sürdürülebilir Kimya hedefleri ve rehberlik ilkelerini takip etmek, daha güvenli ikamelerin belirlenmesine yardımcı olabilir.
• Plastik değer zinciri boyunca şeffaflığı artırın. Üreticiler, plastik ürünlerde kullanılan ve bulunan tüm kimyasalların kimliğini ve miktarını, ürün kullanım kalıplarını ve kimyasalların salınımını tamamen açıklamalıdır. Bu, düzenleyici otoritelerin maruziyeti ve riski daha iyi değerlendirmesine ve bilim temelli politika kararları almasına; geri dönüştürücülerin plastik atıklarda tehlikeli kimyasalları tanımlamasına, böylece mesleki maruziyeti azaltmasına ve geri dönüştürülmüş ürünlerin çapraz kontaminasyonunu önlemesine; ve işletmelerin ve tüketicilerin satın aldıkları veya kullandıkları ürünler hakkında bilinçli kararlar almasına olanak tanır.
• Düzenleyici test yönergelerini güncelleyin, örneğin biyolojik testler ve hesaplama araçları gibi hızlı ve maliyet etkin yaklaşımları dahil edin. Bu, plastiklerden çıkan sızıntıların karışım toksisitesi veya hidrofobik kimyasalların toksisite ve biyobirikim potansiyeli gibi mevcut bilgi boşluklarını doldurmak için bir ön koşuldur.
• Plastik atıkta bulunan endişe verici kimyasalları dikkate alarak atık hiyerarşisi ile uyumlu sağlam düzenleyici atık yönetim çerçeveleri geliştirin. Özellikle gayri resmi sektörün korunmasına özel önem verilmelidir.

Ayrıca, dünya genelinde, özellikle gelişmekte olan ülkelerde, aşağıdaki alanlarda önemli kapasite geliştirme çabalarına ihtiyaç vardır:

• Ulusal yasal çerçevelerin ve politikaların uluslararası çabalarla uyumlu olarak geliştirilmesi, uygulanması ve yürütülmesi;
• Çözümler/kimyasal ikamelerin belirlenmesi ve uygulanması konusundaki yeterliliklerin artırılması, özellikle küçük ve orta ölçekli işletmeler arasında;
• Tedarik zinciri yönetimi, şeffaflık ve bilgi paylaşımı dahil olmak üzere;
• Kimyasal tehlike, maruziyet ve risk değerlendirmeleri yapabilme yetkinlikleri;
• Tehlikeli kimyasallar içeren ürünleri/atık akışlarını belirlemek, ayırmak ve imha etmek için plastik atık yönetimi kapasitesi ve teknolojisi;
• Kendi kapasitesini geliştiremeyen şirketleri veya sektörleri destekleyecek yerel ve uluslararası ağlar.

Bu rapor, plastik kirliliğinin kimyasallarla ilgili sorunlarını ortaya koyarak ve bu sorunları ele almak için öneriler sunarak, insan sağlığını ve çevreyi koruma hedefiyle güvenli ve sürdürülebilir malzeme döngülerine geçişi teşvik etmeyi amaçlamaktadır. Bu geçiş ancak, plastik değer zinciri boyunca düzenleyici otoriteler, plastik üretimi ve kullanımıyla ilgili endüstriler, atık yöneticileri ve geri dönüştürücüler (gayri resmi sektör dahil), birçok disiplinden bilim insanları ve genel nüfus dahil olmak üzere tüm paydaşların ortak çabalarıyla başarılı olabilir.